Gözlerimde kaç katlı hüzün bulutu var
Durmaksızın ağlıyor gittiğin o günden beri




Hani vefâsızlığın dillere destan olmasaydı
İyiydi ya
Oysaki sen benim mitoloji kahramanımdın
Babamdan sonra
Doğumumdan önce




Thetis’im diye yazdığın o ölümsüz şiirler olmasaydı
Belki hatırlamazdım dönen kulenin merdivenlerinde nefessiz kalışımızı
Titreyen ellerimizle göğü kucaklayışımızı
Köln meydanında alaca güvercinle paylaştığımız pastamızı
Aldığımız pulsuz posta kartlarını da saklamazdım hatıra sandığımda
Ve delirmezdim gecenin en tenha köşesinde
Yıldızlar terketmişken gönül sancağımızı



Ya telgrafın tellerine konan
O iki muhabbet kuşuna ne demeli
Âhhh yâr
Onlar kadar olamadık
Mecburiyetler mi
Imkânsızlıklar mı
Bizi bizden acımasızca çekip koparan
Sâhi söyle yar
Neydi
Yoksa senin yedi ceddini yok sayan ihânetin mi ..?








nagi han