4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1169
Okunma
Bab-ı harabedir gönlüm, gittiğin günden beri,
Hüzünlere mesken olmuş, yüreğimin her yeri,
Kalmadı bende tahammül, yok bir lütfün değeri
Kırık bir sazendeyim ben, gittiğin günden beri.
Acıdır nuş eylediğim, kalmamış dilimde tad,
Her yol meçhule açılır, kalbim yaralı mutad,
Bülbüle meyletme sakın asıl bendedir feryad,
Yıkık bir viraneyim ben, gittiğin günden beri.
Ağlayana imrenirken, zarı zar oldu sinem,
Kalmadı bende istidat, geçmiyor ayla senem
Her hüzünle lebalebdir, doludur gönül hanem.
Aşık bir avareyim ben gittiğin günden beri.
Çalarım her bir kapıyı sorduğum tek leyladır,
Çektiğim bu cürmü cefa bin köleden evladır.
Derman aramam derdime derdi veren Mevla’dır.
Dökük bir maiyim ben, gittiğin günden beri.
Atila Yalçınkaya
5.0
100% (5)
Cevap Yaz