Gamzesini zembilime astığım,
Ateşler içindeyim harlanırım,
Sensiz olan yaşama küstüğüm,
Ay karanlık geceme darlanırım...

Kendimi hiç gibi hissettirenim,
Hayat komik arılar bal yapıyor,
Ceylan gözleri olan kara trenim,
Göz kapaklar gece ben siz kapıyor...

Gamzelerinle aydınlanan yastığın,
Yürek sallar, gölgesi düşer hasıra,
Gökteki yıldızları söndürüyor dun,
Göğe baktım parlak gördüm bu sıra...

Dil üstü dans eden meyve tadında,
Derdim gece ışıkları açık mı bıraktın,
Kızaran gök yüzünü şafakta izlerken,
Sabaha nisbetmi yaptın nere bıraktın...

Onun dizginlenmez bir enerjisi var,
Akıllara girmekten asla vazgeçmez,
Hisleri olmaması gerek, görenlerin,
Gördüğüm doğal güçler tez geçmez...

Onu gören dünyayı üç defa dolaşabilir,
Işığı çok, yüzün, gözün onu görmüyor,
Kendini özetle tir, daima bin bir şekilde,
Yalnızlığımda ona sığındığım görmüyor...

Gamzeler yeniden güne parlayacak,
Kader yine bir şekilde yolunu bulur,
Kamer kanatlı, her yanı tatlı, gamzen,
Karanlığım da çıkar, hükmünü bulur...

Nasıl bir şey olduğunu çözdüm ben,
Hayatı yaşarken o anda aşka değmek,
Aşk menzilin deyim yerine insaf girsin,
Zindan yürek, günahın özüyse sevmek!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.