Şu dünya hayatında yorulmuş bir neferim,
Yağmalanmış cephanem, silahlarım paslanmış.
Üç yerinden delinmiş tenekeden miğferim,
Savaşçılar moralsiz, çoğu artık yaşlanmış.


İmtihan dünyasında sorular aynı çıkmaz,
Bu hayatın yükünü bazısı fazla çeker.
Sorusu ağır olan imtihanı bırakmaz,
Eğer gayret ederse; çözülür teker, teker.


Çok kahramanlar düştü, ben ise yaşıyorum,
Belki bir gün gelecek ben de vurulacağım.
Hâlâ günüm dolmadı, mecalsiz koşuyorum,
Musalla denen tahta ben de kurulacağım.


Elim kolum bağlandı, beklediğim olmadı,
Ezeli bir kader var, sonradan yazılmıyor.
Bir arife danıştım, dedi; çilen dolmadı,
Silinmez bir yazı var, ne yapsan bozulmuyor.


Başıma gelenlere katlandım kader diye,
Şu varlık âleminden yokluğa kaçıyorum.
Zulmü reva görenler bir bedel öder diye,
Kalbimdeki arzumu Rabbime açıyorum.





Sabri Koca