8
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
930
Okunma

Yokluğun yağıyor içimdeki hasretine tuz-biber,
Demirden pençeler sıkıyor yürek kaslarımı, acılar yoğun !
Bir güz fırtınası esiyor,baharım yorgun avuçlarımda.
Gözlerim ağlamak istiyor,lakin yanıyor acıyor...
Gönlümde hüzünler hiç geçmek bilmiyor.
Çaresiz akşamlara yağıyor gözlerim usul usul
Çaresiz içimdeki anılar,yığın yığın kül oluyor.
Yüreğim kordan bir ateş,yüreğim delik deşik !
Öylesine bölüyor ki uykularımı,gönlümdeki hüzünler,
Bir güz şarkısı gibi acı veriyordu akşamlar.
Ne zaman dinecek ruhumdaki fırtınalar
Açacak mı benim de baharımda erguvanlar...
Umutla uyanacak mıyım ki sabahlara, ne zaman ?
Dağılacak mı gözyaşı bulutlarım,
Bir güz şarkısında yeniden hayat bulacak mı
Gönlümün hüzünleri.
Ne zaman...ne zaman...ne zamannn !
5.0
100% (17)