aynaya bakıyorum
bu yarı deli / hayattan kopuk ruhumla bilmediğin savaşlar içindeyim
sevgiye inancını yitirmemiş içimde ki kimsesiz çocuğu
savurup gecenin karanlığına
dilinde sevda / gönlünde sevda taşıyan bu deli dolu aşk kadınını
acımasızca sorguluyorum ..

sus diyorum yüreğime ..sus …her çığlığın sana geri dönecek bilmiyormusun
onca hüzün kırıkları yetmedimi sana ! ruhunu çepçevre saran kırık düşler
onca yaşamışlığın ..
acılar …
yalnızlığının aynası değilmiydi bunca zaman
ağırlığınca hüzün basmadımı teraziler
masum gözyaşlarında yastığın değilmiydi ıslanan

sessiz akan bir ırmaksın sen gecelerde
en savunmasız / en kırık ..üşümüş halinle daha ne kadar sığınacaksın hayaline
acemice şiirler yazmaktan ne zaman vazgeçeceksin
saliseler içinde binlerce düşünceye yenik düşüp sürüklendiğin yetmedimi
us , la kalbin arasında ki gel gitler daha ne kadar sürecek
vazgeç bu inat duruşundan

aradığı değilsin onun
geçmişinde bıraktığı izlerin içinde sen değilsin kalbinde ki
anılar mühürlenmiş aklında / yolları sana değil
bir nefes kadar yakınında ama binlerce yıl uzağında
kör kurşun misali saplanıp kalsada sol yanında / yönü sana değil
anlasana ..

düşün !
kaç mutluluk yazdın boş sayfalara ……..
koskaca bir gençlik harcadığın sevda yollarında
yüreğini yüreğine koyup kim tuttu ellerinden
her şiirin sonunda yalnızlığa açılmadımı kapılar
mısralarda yaranı tırtıklayıp / tuz basmadınmı bir başına

sever mi sandın bu kırıklarla dolu yüreği

sever mi !


şimdi hüzzam bir şarkı dudaklarımdan geceye düşen
dur diyemediğim bıçak sırtı kaderime
teslim oluşumdur ellerimi uzatıp ..

son kez asıyorum seni rüzgarın boynuna / son kez

uğurla beni ..