_____Ben gelmedim davi için/ Benim işim sevi için.
_______________________________Yunus Emre


Sevgi parayla olmaz, onun kaynağı kalptir!
Cüzdanlar kabardıkça, gönüller daralıyor…
Parayla gelen sevgi, geçmez akçedir, kalptır;
Sevgi kalpten geldikçe, su gibi duruluyor…

Zamane sevgileri, menfaate dayalı!
Anlamadı demeyin, bu pekmezin tadı yok!
Ağlayan, gülen meçhul, yüzler farklı boyalı;
Halkta takat kalmadı, çıkmıyor feryadı yok…

Para kazanmak kolay, kolun biraz uzunsa!
Lakin sevgi kazanmak, ayaksız da oluyor…
Evladı ayalin de, can sofranda tuzunsa;
Sevenin çoğaldıkça, gönlün sevgi doluyor…

İnsanları Miraç’a, sevgidir ulaştıran!
O yol kardeşlikten ve bir de barıştan geçer!
İhtiras ve hasettir, pisliğe bulaştıran;
Sevgi ol nimettir ki, tüm kapıları açar…

Hani, Derviş Yunus’un tarif ettiği gönül?
Dostluğun kitabını yazmıştı Âşık Veysel…
Şimdiki sevgileri, eden var mı tahayyül?
Kaç dostu uzatmıştır, kabrindeki güle el?

Ne zaman bitirdik bu, dağ gibi sevgileri?
Kim çekip aldı onu, gönlümüzden ölmeden?
Alan var mı hayatta, hak etmiş övgüleri?
Gel diyorken Mevlana, ayırmadan, bölmeden!

Bomba düşse bu denli, şarapneller olmazdı!
Birkaç laftan anlamaz, böldü partiküllere!
Bir düşünür olsaydı, genç fidanlar solmazdı!
Döndü insanlarımız, tüm savrulan küllere…

Karaman-2019/04

Halil Şakir Taşçıoğlu
İlk ismi uzundu, değiştirdim...HŞT