Benden önce sahilden birisi geçip gitmiş,
Dalganın silmediği yeni ayak izi var.
Takip ettiğim izler tamda burada bitmiş,
Korkuyorum bakmaya, içimde bir sızı var.


Parmak izleri belli, yalınayak yürümüş,
Etekleri uzunmuş, yerlere de sürümüş,
Belli ki efkar basmış, gönlü hüzün bürümüş,
Biraz dikkat ettim de; kumlarda bir yazı var.


Dalgalar yutmuş amma; “elveda” sı duruyor,
Küçük, küçük dalgalar kıyılara vuruyor,
Denizin pırıltısı gözlerimi yoruyor,
Kayaların üstünde sandım deniz kızı var.


Yaklaşınca yanına, anladım ki bir peri!
Yüzleri ay parçası, gözleri iri, iri,
Ayaklarım gitmedi; ne ileri, ne geri,
Kalbime bir hal oldu, sanki orda kazı var.


Halini beğenmedim, denize bakıyordu,
Nar çiçeği giysisi ateşler yakıyordu,
Yağmur yağacak gibi şimşekler çakıyordu,
Düşen yıldırımların bambaşka bir hızı var.


Derdin ne? Diye sordum, sabahın seherinde,
Dedi; “rüyamı böldün, hem de güzel yerinde”
“Beyaz atlım geliyor.” Dedi son seferinde,
Anladım ki bu kızın çekilmeyen nazı var.





Sabri Koca