Sen gittikten sonra herşey çok değişti.

Ağaçlar değil ama;

                Kuşlar,filmler değil...

 

 

Hâlâ yaprak döküp, tekrar yeşeriyor,
Dallarında salıncaklarla ağaçlar.
Nar ağacında salıncaklar canım!
(Darağacında sallanacaklar...)

 

Hâlâ uçabiliyor kuşlar;

Vurulacak korkusuyla,

Yuvaya ekmek kırıntısı taşırken.

 

Ve filmler
Ve ölmesini beklediğimiz o başroller;
İnan hâlâ ölmediler.

 

 

Sen gittikten sonra herşey çok değişti.

Dünya değil ama;

            Şehirler,yollar,komşular değil...

 

<<<


Saklambaç oynarken ay ve güneş;
Bir kadının gözleri ekseninde donuyor dünya.

 

Gurbet yahut memleket adıyla,
Yedi ananın evlatlarıdır şehirler hâlâ.
Şehirler canım;
Bizi zehirler...

 

Ve yollar;
Kavuşurken dahi,ayrılık tadında;
Hüzün kokuyor yollar dahada...

 

 

Ve komşular;
Top oynamamza kızıyor diye,
Ölmesini beklediğimiz  yaşlı dayılar:
İnan hâlâ yaşıyorlar...

 

Dedim ya;

Sen gittikten sonra herşey çok değişti.

Ben çok değiştim;

’’-Herşeyimsin’’ dediğin ben:
-Bir ben...

Sen gittikten sonra, herşey yok değişti...