1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
677
Okunma
Bazı adamlar kırılırdı.
Üzülürdü.
Canı yanardı ama ses etmezdi.
Bazı adamlar paylaşırdı.
Bazen Sevdiği kadının acısını, bazense küçücük bir mutluluğu...
Bazı adamlar hep terkedilirdi.
Ama hiç gitmezdi.
Bazı adamlar hiç sevilmedi.
Ama yine de severdi.
Bazı adamların yüreği kanardı, parçalanırdı, sevdiğinin eline iğne battığında.
Bazı adamlar gözyaşını severdi sevdiğinin..
Gözlerindeki hüznü severdi.
Bazı adamlar unuttururdu geçmişi, kötü günleri..
Yaralarını sarayım der, yarasından öperdi.
Bazı adamlar sevdiği kadının yüreğini severdi.
Bazı adamların hayaliydi, sevmek.
Bazı adamlar bırakmazdı sevdiğini, sımsıkı sarılır da bırakmazdı işte..
Ve bizler...
Bizler hep o adamlardan olduk.
Sevdamızı yüreğimize gömüp, çöllerde kuruttuk.
İşte biz hep o adamlardan olduk...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz