11
Yorum
35
Beğeni
0,0
Puan
1086
Okunma

konuşmam gerekirken susuyorum
durmadan silah çatanların ayak sesleri
duyuluyor elbette ses geçiren evlerde
dünyanın yaralı kolu Ortadoğu
fırsat kollanan ülkem
duyuyor bu sesleri
konuş diyor canlanmaya çalışan
uçuk yeşil söğüt ağacı
dalına konmuş serçeler
annesinin elinden tutan çocuk
gölgem
gölgeler
yolunda gitmeyen çok şeyler var
güneşsiz girilen sabah
bakışı karartılmış akşam
herkes ayağa kalksın biraz
görsün; hangi çehresinde insanlığın
silsin aynadan akseden görüntüsünü
yeni bir yüz alsın kendine
boyasın yaşam mavisine
bir yanda açlıktan ölen çocuklar
diğer yanda besili hayvan gibi batılı
çocuklar bile farklı
sanki biri dünya’lı
diğeri başka bir gezegenden
uzaylı
10. 03. 2019 / Nazik Gülünay