Her plânın üstünde Hakkın plânı vardır,
Ne kadar çırpınsan da takdiri bozamasın.
Kiminin rızkı geniş, kiminin ki de dardır,
Yazılanı yaşarsın, kaderi yazamazsın.


Dünya denen şu handa sıralıdır kapılar,
Birini açsan bile, birini açamazsın.
Şu fezaya bir baksan; akıl almaz yapılar,
O’nun mülkünden çıkıp, bir yere kaçamazsın.


Akıl almaz o mülkü, gezmeye ömür yetmez,
Ondan bir şey çalamaz, bir zerre katamazsın.
Malım diye baktığın, kabirden öte gitmez,
Altından kayar dünya, yapışsan tutamazsın.


Rızkın O’nun elinde, helal yollardan ara,
Haramla beslenirsen huzuru bulamazsın.
Doğru yolda yürürsen düşürmez seni dara,
Eğer yoldan saparsan ayakta kalamazsın.


Kudreti sonsuz Allah; düşün, tevekküle dal,
Alemin nizamında bir kusur göremezsin.
Örümceğin ağına bakıp da bir ibret al!
Ne kadar usta olsan, böyle ağ öremezsin.


Hele bir bak fezaya; akıp durur yıldızlar,
Bin yıllık ömrün olsa; gidip de gezemezsin.
Hiç şaşmadan geliyor bahardan sonra yazlar,
Öyle hassas bir düzen, ilimsiz çözemezsin.





Sabri Koca