Gönül yangın yeri kor tutmuş aşkım
Yanıp yanıp söndüm külüm mü kaldı
Viraneye döndü, yıkıldı köşküm
Ayağım altında çulum mu kaldı

Sevinçler tadımlık, kedere doydum
Canımı yok yere kurbandan saydım
Gelin oldum sanıp kefeni giydim
Saçımda sırmalı telim mi kaldı

Efkardan bulutlar çöktü dağıma
Uzaktan ah ettim gençlik çağıma
Rengarenk çiçekler açan bağıma
Baykuşlar tünedi gülüm mü kaldı

Abı hayat bulsam içemiyorum
Mazi girdabından kaçamıyorum
Yerden yere çarptım uçamıyorum
Kırılmadık kanat kolum mu kaldı

Aşkın ocağında kavruldum piştim
Hayaller kurarken halime şaştım
Mecnunu sormayın çöllere düştüm
Gidilecek başka yolum mu kaldı

Azrail gelmeden kınam yakılsın
Canım bedenimden artık sökülsün
Bulutlar ağlasın rahmet dökülsün
Tatmadığım bir tek ölüm mü kaldı

Ayşegül Bahçeci
23.02.2019

Son kervan da gitti kaldım kimsesiz,
Ah eder ağlarım hep sessiz sessiz,
Bir yetim misali böyle çaresiz,
Tutunacak bir tek dalım mı kaldı...
(Fevzi Daşkın abimin naziresidir.) Kendisine teşekkür ediyorum