Cenin bilgeliğinde bir aşığım şimdilerde

Savunmasız cahil ve doğal

Gelişi kadar ateşli belki durgunum ve olağan



Tüm çekincelerden kaçmak için yorulduğum bir hayat

Yeter aslında bu acı bu sorusuz ve cevapsız yıllar



Siyah giydirilmiş kocaman ve yalan tanrılar

Tanrı tanımlarından ruhumuzu kanatan sayrılar

Ayıp dediğin yorganlarda değil yürekte saklanan



Hadi söyle nereden geldi bu küçücük canlar

Kaçma kendinden hadi

Korkma artık

İnsan ki önce kendine yalan



Bahar

En güzeli en doğrusu bahar

Kabarmış tomur tomur dallar

Sancıda yaşam

Can suyu verileli ezel oldu

Doğum ha bu gün

Ha bir göz kırpımı inan



Göçmen kuş deyince serçe diyor şimdilerde

İnkarımız

Yaşam yabancısı şu küçük tatlı armağanlar

Serçeyi bile demek bilmiyorlar



Bir papağan

Geveze belki belki bu öğreti de yalan

Ötüyor farkında olmadan

Sığınıyor avcumun sıcağına

Sarmalanmak istiyor sevgiyle

Hem tedirgin en çok korkak



Farklı mıydık

Sanmam

O bağırmayı ezber sanıyor

Tek gülmeyi bilen canlı beşer şaşar zavallı insan

Ve yasaklanıyor kendine

Ağlamak iman



Hayat dediğin kadim ezberlere sığınan düşlerimiz kadar

Aldığımız yol arpa olsa yanmam

Kırgınlık

Kanamak ya da kanamamak



Ey insan

Bir güne bak

Bir bahara

Anla artık

Her şey kocaman

Masmavi biraz mor biraz turuncu

Bir göz kırpımlıktır mutluluk

İnan

Sığınsana

Gerisi yalan yalan yalan



S.Y /İzmir 2019

Saadet Yıldırım