Solan bir gül var gönül bahçende,
Sevgini eksik ettiğin,
selamına muhtaç ettiğin bir can var kapında
Umursamaz yüzün, hüznümü çoğaltıyor
Sussam çıldıracam,bir kelam et ne olur.

.....

Dikenli bir yoldur bana bıraktığın,
Adım atmaya mecalim yok,
Ki soluğumda sende kaldı.
Ne yana dönsem eksikliğini hissediyorum
Bu nasıl bir kayıp,bu nasıl bir yalnızlık?

.....


Koca evin duvarlarına,
yayılan gülüşlerin nerede.
Aynı yastıkta çürüyen bir ömür,
Ardım sıra gözlerimde bulutlanan
hatıralar nerede?
Ben mi kaybettim,yoksa sen mi kaybettin.

.....

Beni unutma,bir tufan eksik yaşadım
Verecek bir canım kaldı uğruna,
Sermeden yoluna,
Bir mevsim gibi gelip geçme ömrümden.
Bir daha sıcak gülüşüne tutunamaya bilirim.

.....


Dur lütfen!
Gözlerimin ta içine bak
Gidişinin korkusu benliğimi silip süpürdü
Ki ben nasılda korkusuzca seviyordum seni.
Hiç gitmeyecekmişsin,
Heran yanımda olacaksın ki gibi,
Sevdim..
Sevdim..

.....

Benim sana veda edecek cesaretim yok
Yüreğim hırpalanıp bir çare düşse de,
Bir adımına bir ömür harcarım.
Sen benim bu hayattaki özetim,
Yaşadıklarımın elde tutulur tek değerisin.

.....

Peki sen söyle!
ben kimim?kimim senin için?
Hayatın boşluğuna sarkıtılan,
gülüşü kamçılanan,
Huzuru ararken,kendini yitiren,
Kendini sende bulmaya çalışan bu insan
Kimdir senin için?

.....

Sonu gelmiş bir roman mı?
Yoksa sonu görünmeyen bir uçurum mu ?
Ya söylesene,
Sana ömrünü heba eden bu insan,
Kimdir??

.....
Mehtap ünlü