Bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor
Gök delindi delinecek sanki
Buğulanmış penceremi siliyorum elimin tersiyle
Göz gözü görmüyor
Hala bir umut var içimde
Çıkıp gelecekmişsin gibi
Ama yoksun
Bekliyorum gözlerimden akan yaşlarla .

Her yer sessiz sokaklar bomboş
Rüzgarın uğultusu bastırıyor gecenin sessizliğini
Gecenin en leyli zamanı
Kim bilir ?
Kaçıncı uykudasın
Aklımda fikrimde sen varsın
Sönmeye yüz tutmuş sigaramı
Titreyen ellerimle yakmaya çalışıyorum .

Meğer ne zormuş
Çaresizlik gömleğini giymek
En acı sözleri sineye çekmedim mi
Hiç geri adım atmadın
Su yüzüne çıkan hep sendin
Özür dilemek bir erdemdir aslında
Pişman olursun diye bekledim
Ne zaman gözlerine baksam
Masumiyetin en saf halini görürdüm .

Kopsa kıyamet akşamdan sabaha
Hep var olacaksın içimde
Aşk ateşi yayılsın tüm hücrelerime
Dudağının nemi kurumadan
Özlemle
Dudaklarım dudaklarında demlensin .

Tut ellerimi sımsıkı
Öyle sıkı tut ki ayıramasın hiçbir güç
En güçlü fırtınalarda bile
Kopmasın gül dalından
Yıldızlar şahit olsun bu aşka
Ay kıskansın güzelliğini
Aşk mabedimiz olsun yüreğim
Zamanı durduralım
Dünya dönsün tersine
Bir bedende iki can olana dek .






Refik
11 . 02 . 2019
İstanbul