iki bakış arasına kurulan köprü niyetine

kıyıya vurmayı bekleyen çılgın bir dalga içteki
söz olsa
yıldızlar eğilir çaresizliğe
ses olsa
gümüş renkli demler, can olur hadsizliğe
-bırakın, sessizliğim bende kalsın


dilimin ucunda
geceden kalma çığlık yarası
ellerimde is kokusu
yanılgılar duvarları çiziyor sanki
duvarlar çırılçıplak


ateş döken dokunuşların
sebepsizliğine çevirdim yüzümü az önce
avuçlarım yarıldı sanki
ardına bakmayan günlerin hesapsızlığında
kapattım penceremi
saklandım
sensizliğimle kendime


yüzümü yalıyor karanlık odalar
içime çektikçe nefesimi
ay vuruyor kederimin üstüne
belli
şavktan kalma bu yara

....


say ki
karanlığı göğsünde uyutulmuş
penceresi bulutları arşınlayan gece masalı içim
-ötesi ölüm bu ağrının çünkü


gözler kızıl akşamları uğurlarken
dingin bir kıyamet dizilir hüzne
bilirsin
beyazı ömründen çalınmış saçlar misali
garip bir poyraza savrulur yalnızlık
ânın kirpikleri üstümde


suskunluğun dizlerine uzanmış gece vardiyaları
çelimsiz bir bakışın intiharında
özü de sözü de
sonuna kadar teslimiyet oysa













kuzeyinkızı/.....