Sevda ektim yüreğime sadakat ile suladım.

Karşılığında ihanet gördüm gözümü kan ile buladım.

Yarin narin boynuna yağlı ilmek doladım,

Bana gülmek yok imiş, ağlasam ne fayda…

Kaktüs dolu bahçede nadide bir gülmüşüm.

Yalan!.

Fazla söze gerek yok ben doğarken ölmüşüm.

Vefasız yarin yüreğinde diri diri gömülmüşüm.

Al canımı Tanrım diye yalvarsam ne fayda…

Sebep aradım aylarca gönlümdeki intiharına.

Gönül suskun, gönül çaresiz, gönül yasta.

Sözlerinin kulağımda, hayalinin gözümde,

Sevdanın yüreğimde her can buluşunda,

Bedenimi kurşunlara dizsem de ne fayda…

Dilimin adını her anışında,

Gönlümün sevdana her kanışında,

Gözümün maziye her dalışında,

Yaratana isyanın ne faydası var…

Seni her gördüğümde sendeliyorsam,

Amaçsız, gayesiz, yarınsız yaşıyorsam,

Ağrılı, ağır yaralı bir kalp taşıyorsam,

Yalnızları oynamamın ne faydası var…

Sensizken hissizim, sensizken çarecisizim.

Sensizken yaşama yabancıyım.

Bazen var oluşuna isyanlar savuran bir asi,

Kimi zamanda, var oluşa kurşun sıkan kuru sıkı bir tabancayım.

Yalnızım, çaresizim.

Sen varmışsan yad ellere,

Ben sana muhtacım diye yakarsam ne fayda…

Gördüğüm rüya değil kabusmuş.

Duydum ki ödülün ihanet olmuş.

Ne fayda bedenin gül gibi solmuş.

Artık af dilenmenin ne faydası var…

Göz yaşlarım dinmek bilmiyorsa,

Ellerim yüzüme kilitleniyorsa,

Yapılanlara katlanmak güç geliyorsa,

Bu derde dayanmak sabır istiyorsa,

Yaşamaya çalışmamın ne faydası var…

Her giydiğim yakışıyor, kefende yakışır elbet.

Sende benim gibi yap, tüm geçmişe tövbe et.

Kabrime gelme sakın, uzaktan uzağa dua et.

Bana diyorsun ki, hakkını helal……

Sus!… Allah’ından bul derim.

Senin yerin cehennemse, ben cennet desem ne fayda…

…