1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1048
Okunma
kara gün; ilk anları yalnızlık.
oyalanacak bişeyler arasın,
nafile!
kemirir beynini bu kahpe düşünce.
sonraları gözyaşı, keder, umutsuzluk.
yüreğin tebessümü unutur.
her an moralin bozuk.
söküp atmak istersin,
gönlüne ektiğin mutlulukfidanlarını,
kök salmıştır bir kere.
gelmez elden birşey,
değildir bu sorumsuzluk.
hep iyi görünmeye çalışırsın,
ama yanar içten içe ateş,
adı: huzursuzluk...
hiç pişmanlık duymazsın,
yaptığın onurlu bir davranıştır,
onur meselesidir bağlılık.
yaşamayan bilmez.
kod adı: kara gün!
asıl adı: ayrılık...
bi_çare55
Cevap Yaz