Birkaç küçük nasihat edeyim de alınma;
Dağa erişmek için kibir ile salınma.
Ne kadar sert olsan da şu yeri delemezsin,
Aklın ile övünme her şeyi bilemezsin.


Niçin büyüklenirsin, nihayet bir beşersin,
Engin olsun ki gönlün, güzellikler yeşersin.
Başı dik kayalarda ne ot biter ne ağaç,
Kartallar döner durur; yarı toksa, yarı aç.


Güzellik arıyorsan, güzel bakmasını bil,
Kalbin ile aklından kini ve nefreti sil.
Dilini güzel kullan, latif konuş izanla,
Kimseleri incitme; şüphe ve suizanla.


Temiz olsun daima kalbin ile amelin,
Hiçbir değeri yoktur Hak katında cemalin.
Malın, mülkün olmasın gururuna vesile,
Sarılma şu dünyaya bitmeyen heves ile.


Ne büyük sermayedir ana, baba duası,
Yoluna ışık olur, siler gönülden pası.
Sakın kötü davranıp, kırmayasın onları,
Böylesi insanların iyi olmaz sonları.


İlim deryasına dal, karşılık beklemeden,
Hakkın emrine tam uy; silmeden, eklemeden.
Resulün yolundan git, arama başka yolu,
Belki yollar çok amma; çoğu tehlike dolu.


Yediğin helal olsun, giydiğin ona keza,
İnkara kalkışıp da görme ebedi ceza.
Yalan söyleyenlerin imanları şüpheli,
İbadetten muaflar; ya ölüdür, ya deli.


Konuşan varsa dinle, dinleyen varsa konuş,
Gönülleri fetheder bazen küçük dokunuş.
Sözü fazla uzatıp, dinleyeni de sıkma,
Duvar yapayım derken, sakın temeli yıkma.




Sabri Koca