Benim o ilk sevgilim, köyün en güzel kızı,
Gören derdi ki gökten düştü çoban yıldızı.

Tonya’dan çıkmışlardı, uzakta otururdu,
Yazları bazen gelip ninesiyle dururdu.

Gördüm onu rüyamda koyunları heyliyor,
Bana türkü atarak hem de işmar eyliyor.

Kalktım onlara doğru sabah bir volta attım,
Baktım sığır bekliyor, gizli sipere yattım.

Kafulun arkasından ismi ile seslendim,
Sesimi duydu döndü, hemen aşağı sindim.

Kalktım baktım taş aldı tam bana atacaktı,
Geldik onla yüz yüze sanki bir şimşek çaktı.

Hiç kimsede görmedim öylesi bir özellik,
Dedim Allah’ım bu ne, bu nasıl bir güzellik?

Gülümseyerek döndü bana doğru geliyor,
O anlamlı bakışı yüreğimi deliyor.

Geldi merhabalaştık başladık konuşmaya,
Hemen döndük evlilik yollarını aşmaya.

Birbirimize karşı öyle bir sıcaklaştık,
Ayrılırken üç defa peş peşe kucaklaştık.

Sevgi ile aşk ile içimizi haşladık,
Her sabah aynı yerde buluşmaya başladık.

Her gün akşama kadar aşkı çimene serdik,
Nasıl ayrılacağız deyip güne küserdik.

Öylesine dalardık o gönül saklımıza,
Yeme içme bir defa gelmezdi aklımıza.

Sonra kalktı açıktan aşkı ilan eyledi,
Beni çok sevdiğini gördüğüne söyledi.

Büyükleri duyunca verdiler başkasına,
Demediler ki ilaç bulunur mu yasına.

Zorla evlendirdiler köyün güzel kızını,
Bırakıp kaçtı ordan seyrettiler hızını.

Buluştuğumuz yeri gittim eyledim seyran,
Yedim kaymaklarını sütünden olmaz ayran.

Evlendim memur oldum, çektik gittik gurbete,
Anneme yardım için gelmiştik memlekete.

Annem dedi ki oğlum, bir kız seni soruyor,
Adresin için bana adeta yalvarıyor.

O kadar tatlı dilli, güzel konuşması var,
Bir derdin tasan olsa, dinlesen onu savar.

Diyorum kızım kimsin, tanımak için onu,
Hemen sesini kesip, kapıyor telefonu.

Öyle deyince güldüm, dedi oğlum bak bana,
Ben durumu anladım, sakın bakarsın ona.

Dedim eski günlerin hatırınadır hayran,
Ama yazık ettiler, olmaz sütünden ayran.