Bir yerden başlamak lazım
Yeniden kalkmak için, dayanmak için
Bir sabah, bir başka uyanmak lazım
Çokça umut ve yaşam telâşı ile
Unutmalı unutulması gereken ne varsa
İyisi kötüsü, güzeli çirkini
Yeniden nefes almak için unutmalı

Yabancı omuzlara yasladıysa başını
Başka kokular sardıysa genzini 
Elleri başka avuçlarda ısınıyorsa 
Unutmalı o zaman siyak saçlarını
Kara gözlerinden yanaklarına akan kara ırmağı
Gülüşünün renklerini hapsedip siyah beyaza 
Yeni baştan sevmek için unutmalı

Hayatın bir ucundan tutunmak lazım
Dipsiz kuyulara gömmeli anıları
Eski resimleri bir bir yakmalı ateşlerde
Hep ıslak kalmaz ya yağmur yüklü gözler
Elbet raydan çıkar, hüzün taşıyan trenler 
Mavi umutlar serpilince yüreğine
Yeni başlangıçlar için unutmalı

Bir serüvenmiş sayıp her şeyi, unutmak lazım
Fırlatıp duvara boş bir çerçeveyi
Gece karanlığına saklayıp kederli türküleri
Kendini bulmalı, bozkırda esen rüzgarda
Kuş seslerinde, çocuk gülmelerinde 
Yok saymalı, gidenin açtığı tüm yaraları
Ve o içinden çıkılmaz, duyguyu bir yana bırakıp
Yeniden gülümsemek için unutmalı

BEŞİR ÇİTAK