Bir dost arıyordum,
beni anlayan,
Bir dost ki yakınlığı kucaklayan.
Bir dost ki müşfik vermeyi bilen.
Bir dost ki derde dertdaş seven.

Bir dost arıyordum
konuşabileceğim.
Kendimi anlatabileceğim.
Meğer bana dost benmişim.
Meğer tek dostmuşum özüme.

Meğer başkaları yokmuş,
beni dinleyen,
öğüt veren,benmişim,
Kendi kendime.

Hepsi hayalmiş
bir gerçek ben varmışım.
Hayallerimin hakikati benmişim.

Benmişim arkadaş,
benmişim yaren.
Hepsi benmişim.
Dış yokmuş,
Öz’ün özüymüşüm.

Her yer sevgiymiş,
her yer dostlukmuş.

Boşuna aramışım,
boşuna düşmüşüm hayallerin peşine.
Meğer öz canım tutmuş elimden
Yaklaştırmış beni bana

Meğer dost dost deyip
aradığım uzaklarda değilmiş
Meğer derdimin dermanı
Sorularımın cevabı benmişim.

Her şeyi dermişim kalbime
meğer
Düğümleri çözen efsuncu benmişim.
Bırak sevgiye teslim olalım,yar
Bırak huzur kaplasın her yanımızı
Bırak aşk sarsın cümle varımızı
Merhaba diyelim huzura aşk kadar

Gitme başkaları zannettiğin kimselere
Gölgelerde oyalanma, içinde bul beni
Yalvar bana, "beni bana ulaştır" diye
hadi,yalvar yakar ki
hakikati ardına kadar açayım
benden bana /senden sana