Acaba, biz;
bize ’BEN ’derken
ölçüyü kaçırıyor muyuz.
Neyimize, neremize
’’ben’’ diyoruz.

Bedenimiz mi biziz..
Ruhumuz mu,
nefsimiz,
aklımız mı.

Neremizi biz var ettik
muhtarca..

Annemi seçmedim,
babamı /
doğduğum yeri
ben seçmedim
erkekliğimi /
dişiliğimi
Korkaklığımı/ yiğitliğimi
ben oluşturmadım
yakın çevremi, kişiliğimi

okulumu, okuduklarımı
ben mi belirledim

Ben mi seçtim hızla büyümeyi
Ve bu kadar erken çürümeyi

Biliyorum;
Ben seçmeyeceğim ne kadar yaşayıp
Nerede öleceğimi

Gösterildi, gördüm
Yürü dendi, yürüdüm
Yapmadığım yolların yolcusuyum

Ben
Bende,
beni
Tersiz /
emeksiz buldum
Şükür
Kullukla şerefli
Herkes gibi
Alemlerin Rabbine teslim oldum

’Görelim Mevla neyler
Neylerse güzel eyler.’


Alanya/15-5-0010
Hacı Ali bayram
*
İslam slm kökünden gelir.
Teslim olmak, barışık yaşamak,
kurtuluşa ermek demektir.
Neye teslim olacağımıza gelince;
öncelikle ilahi kurallar manzumesi olan kur’an ahkamıdır.
Sonra, tabiat kurallarıdır.
İlmi gerçekliklerdir.
Günün ihtiyaçlarına binaen, bizden öncekilerce konulmuş yasalardır.
Ve içinde yaşadığımız toplumun genel kabulleridir.
Bir de en önemlisi, kalbimizin sesidir.
’Kalpler Allah’ın arşıdır, nazargahıdır.’
Her yorulan gelir
Allah’ın huzur secdesinde dinlenir.
’İsteyerek ve zorla gelin dedik,
isteyerek geldik dediler.’