1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1122
Okunma
Sina dağını çok düşündün,
Bu benim nefsim, dedin.
Ona bir zuhur etsen erir mi acep? Dedin.
Ağaç neye benziyor,
su neye işaret?
Sembol müdür acaba?
Bilemedim ben, dedin.
Ağaç sâlih amelse,
su da akl-ı küll olur.
Akl-ı küll Muhammed’dir.
Bu can ona kurbandır.
Sevdası yürek dağlar,
Sultanımdır, dedin.
Ağacın yağı,
katığı sevaptır her hâl, dedin.
Sözü söze kattın.
Yazdın da yazdın.
Anlattın da anlattın.
Kelimeler yoruldu,
Sen bıkıp usanmadın.
Hepsini sildim kulum,
Yerine de BEN yazdım.
Yine düştün hataya,
Beni benden ayırdın.
Dağ da benim, nefis de.
Su da benim, rahmet de,
Ağaç da benim, katık da.
Hepsi benim, hepsi ben.
Ayırma beni benden.
Şifayım ben,
faydayım,
Hem derdim,
hem devayım.
Sağlığım,
hem hastalık,
Gör bunu, gör artık.
Cevap Yaz