Maziyi karıştırıp, tuz basma ki yarama;
Doya, doya tadayım hasretlik duygusunu.
Böyle daha mutluyum, lütfedip de arama,
Bir daha yaşayamam kaybetme korkusunu.


Zaten haberin yoktu bu anlamsız sevgiden,
Çekemezdin bu yükü, yalnız kendi başına.
Ansızın çıkıp gittin, veda bile etmeden,
Sana karşı mahcuptum çıkamazdım karşına.


Pusulasız, rotasız bir gemiye binince;
Ayrıldığım limana bir daha dönemedim.
Kahırla yüklendiğim dertler ağır gelince;
Yalnız başıma çektim, parçaya bölemedim.


İşlediğim tek günah; gözlerine bakmaktı,
Bu suçun cezasını yıllardır çekiyorum.
Öyle bir ateşti ki; sadece beni yaktı,
Söndü, sönecek diye sabırla bekliyorum.


Karşına çıkmak için cesaretim dahi yok,
Bu aşktan hasıl olan; son bulmaz ayrılıktır.
Çektiklerim kendimden hiç kimsenin ahı yok,
Karşılıksız sevenin bir tarafı kırıktır.




Sabri Koca