Batıp canımı yakan dikenlere alıştım
İşe yaramasan da hayat küsmeyeceğim
Kuru ekmek uğruna gece gündüz çalıştım
Derdimi sormasan da hayat küsmeyeceğim.

Başıma neler geldi biraz karşı duralı
Sana asla kırılmam bildim oyun kuralı
Biraz zorlandım ama kestim artık yuralı
Hiç umursamasan da hayat küsmeyeceğim.

Karşılaştığım Âdem kendince hep sınadı
Yük ağır köle sağır kırıldı tüm kanadı
Yenen tekme tokattan vücut ciğer kanadı
Yaramı sarmasan da hayat küsmeyeceğim.

Suçumu bilemezken kafam her yandan yarık
Gıdayı kandan alan bahçe misali karık
Zalim yüzme derimi derimden olmaz çarık
Sen kolumu kırsan da hayat küsmeyeceğim.

Kimi varlık içinde şişinerek gezerken
Kimi sefalet çekip bu canından bezerken
Kimi elde kırbaçla mazlumları ezerken
Bir kez aramasan da hayat küsmeyeceğim.

Düşmanımla koklaşıp bir muhabbet ediyor
Saçlar bile aklaşıp ömür tenden gidiyor
Bedenime yaklaşıp Azrail gel gel diyor
Gönlümü almasan da hayat küsmeyeceğim.

07.01.2019
Ahmet Çelik
NOT: Halk arasında YULAR kelimesi yural olarak da kullanıldığı için kullandım.