Uğursuz kuş dediler, sevemedik korkudan.
Başını çevirişi biz de yürek burkudan.
Bazan evini; yerde yapar, çalı çırpıdan.
Hoş renkli tüylerinle başka güzelsin baykuş.

Bir vakitler dur deyip, seni yakından gördük.
Büyüledi bakışın, sanki zamanı dürdük.
Sevgiyle ilmek ilmek, çimlerden halı ördük.
Gündüzleri pek yoktur, gecenin dostu baykuş.

Paytak paytak öyle bir kanat vuruşun var ki.
Sahipsiz mekânların sahibi sensin sanki.
Görüldüğü anlarda hep hatırlanır baki.
Yıllara sığmayan çok dilde sevdasın baykuş.

Damlardaki serçeler, kaldı elinden düçar.
Ürkek yaradılışlı, başın kaldırsan uçar.
Kalabalığı sevmez, kendi kendinden kaçar.
Öter bülbüle inat, her perdeden bu baykuş.

Şehirden gelmiş köylü desem, ormana yakışır.
Minnacık bir av için delice ile takışır.
Yavruları yuvada, hortlak gibi bakışır.
Destan yazsam yine de sana az gelir baykuş.

Ahmet Çelik