Huşu de
Kalbimin kıyametinde mahşeri gönle değen
Sırrı ilahlim
Fışkıran alevler sende dönen bir kıyafetin
Mizanı ardarda
Gözüm gözünde bir virdtir döner durur
Aşkımın ilkbaharını hor görme
Lütfundan kulağım basiretinde
Fesahete dönüşür
İçimdeki kuşa viirdli bir surdur döküyorum
Açılan kelebeğimsin..
Azizem

Huşu de
Gönülgâhımın yarasına tayyibeyi sırat gibi
Ellerimin gözlerinde bir müptelâdır yakardığım
Ayetinde bir aşkın suretinde
Gaib bir kelebek selamıyla
Esselamûny aleyküm

Yakardığım
Hasretinde bir hicran kırmızısıyla
Sana davet edilen güllü mübarek

Huşu de
Gönlün dirliğinde bir sevep
Ve sukutun dimağına lam u cime
Hışırtıyla
Sana feri inen gözyaşımla
Buğulu bir mahşere dökülen rengarenk alfabeyle
Fesahati bir çöp yığınıyla aşkın
Kanatlı bir leyla mevsimiyle
Kelama değdirilen özünde
Bir cürümdür yaktığım
Hoş
Sana feda edilmiş adanmışlığıyla bir yağışın
Gülünde buhar olmak

Huşu de
Kendi doğasında okutulan bir fehimle
Güle değen dikenleriyle
Yelkovanında bir sakinin
düşe öle
Düşe öle
Huşu de kiyametin gölgesi..

Bülbülün nârasına leylak gibi
Kamış altında bir gülizarın
Suyun altında bir balk gibi
Aşkla vedâ etmeden hiçbirşeye
Lâ tahzen firdevsiyle
Huzura firuzan olmuş bir subhânla
El ele tutuşurken mizanda
Dawidim
Kırlangıçlar altında
Senle
Hış u de
Huşu de...

Xela/si...gezgin