çok güzelleşiyoruz ruhumla ben
kar bu sefer delice yüreğimize doluyor
annemin sıkı giyin hasta olursun sözleri çınlıyor kulaklarımda
babam boynuma kaşkolumu sararken...

Canım sizin çok önce Babanıza yazdığınız bir şiir hala o hüzünlü tınısı kulağımda.
Bu da öylesi bir şiirdi, yine çok hüzün vericiydi.
Allah yerlerinde rahat ettirsin. Ruhları şad, mekanları Cennet olsun canım. Sevgimle...

“kimi zaman yatalak hallerimle
yeşil ışık yakıyorum ruhuma
veriyorum gazı”
Ayağa kalmak isteyen ruh halinin aslı,
Sanki ruhla ben’in bir savaşı !
Ama deyip geçmemek lazımdir yine de
Onsekizlik bir yaşın hezeyanı
Lakin ruhun böylesi,
Bir insan için duyguların en dayanılmazı !...

Dışarı da bembeyaz kar
İçeride henüz el değmemiş duygular
Özlemler, içsel sancılar, umutlar
Ve durdaman,
Ama hiç “durmadan sonsuz aşka uçmalar”

Zaman geçer uzadıkça onsekizlik duygular
Ta ki anne ile babanın mezarına kadar
Uzunca bir hasretin düşlerini yürek hatırlar
Dolayısıyla tam da işte o an da başlar
Anne ile babanın kabrine
Evladın gözyaşları bir kelebek gibi usulca konar !
Derken sanki onun ruhuna
Hüzün ve mutluluk karışımı sağanak yağmurlar yağar !...

Ruh o zaman daha da güzelleşir !
Bulutlara dek uzayan “dualarla”
Hiç olmadığı kadar zenginleşir
Anne ile baba
Evladından yana artık endişesizdir
Onu görür ve onunla ikisi de dertleşir

Ve biricik evladının yüreğinde büyüte büyüte getirdiği
Koca sevgiyi annne ve baba aralarında üleşir
Evlat ise ayrılırken yanlarından
Atalarının kendisine verdiği yoğun sevgiyi
Kendi yüreğine eskisinden daha sıkı giyinir !...

İmge zengini vede duygu deniziydi !!!
Derin hüzünler örüyordu yüreğinizin dili !!!....


Onatça tarafından 12/26/2018 1:39:31 PM zamanında düzenlenmiştir.

Onatça tarafından 12/26/2018 1:40:03 PM zamanında düzenlenmiştir.