kirpiğinden öpüyorum seni
kırpmadan
kırmadan
kopartmadan
ve yanağına düşen bir çiy tanesi gibi gözlerinden
usulca süzülüp dudaklarında kalmak istiyorum
nasıl da seviyorum seni, aşk eşiğim fazla
bu yüzden kimse anlayamıyor sana olan sevdamı
ölesiye diyorum çatlıyorlar
çatlayasıya diyorum ölüyorlar
bilmiyorum ki daha nasıl seveyim seni
başıma bir hal gelir diye korkuyorum
aşırı sevmekten hüküm giyerim belki
kilo alırım belki de
kirpiğinden öpüyorum seni
incitmeden
acıtmadan
abartmadan
ve saçının teline varana değin
aklının derinliğine, kalbinin güzelliğine
iyilikle seviyorum seni,
özellikle seviyorum,
güzellikle
aşk cehenneminde kupkuru bir dalım
yanıp duruyorum
kül oluyorum
duman.
kirpiğinden öpüyorum seni
üzmeden
kızdırmadan
ve kimseye aldırmadan
bilmiyorum ki daha nasıl seveyim seni
mahpus düşmüşüm sana
müebbet yemişim
firar eden kim ola?
ellerin kelepçem
gözlerin prangam
sözlerin urganım olsun boynumda
canımı versem namerdim sana