-Bahar meltemidir içime dolan
Baharım geçtikçe hazan olan
Hazan günlerinde gözlerim yandı sende
Verdiğin bu ateşe susadı gönlüm-







Pervasızca sevmişti bu gönül seni
Kapattım gözlerimi dinledim.
Evvelâ bahar ıtırı geldi yüreğime
Yeşil kokuyordu, temiz kokuyordu ve gül...
Raz-ı dil idi yüreğime akseden ödül
Sözlerim pürhülya , gözlerimi açtım semâya
Ahenktar bulutlar vardı sana adanan
An-be-an doluyordu gözlerime
Bilir miydin yeşil gözlerinin ardında saklandığımı, efsununa giriftar şiirler yazdığımı ?




Sesin; ellerinin altındaki tamburun ürkekliği,
Yele ney’in uğultusu karışmış : zarif ve naif
Doğanın içinden gelen bir müsiki
Bense meşrebimden ayrılmış gönülüm sadece
Yüreğim asûde , bir lahza da olsa kalsam gözbebeklerinde
Dinlesem sesini, görsem gözlerini, çeksem içime bahar meltemini.




Mukaddes bir aşktı sana adanan : emsalsiz , derunî , namütenahi
Nihayetsiz bir sabırla özledim seni
Baharım hazan günler ardalanırken
Baharına tutukluyum gözlerine mesken
Duyar mısın hicran yarası sırlı yaprakların düşerken ?
Melal nehri akıyordu gözyaşımdan sebeplenen




Bulutlar kararıyor gökyüzünde ezâ bestesi,
Dünyam oldu derbeder bir müsikî
Ve günler geçti derin sükunetin ardından
Dinledim ince bir hayal gibi sesini
Bildim rüzgarın uğultusundan seni
Anladım gözlerinin içinden beni sevmediğini
Olsun...
Neticede hazandan sonra bahar yeşerecek
Senin cânânın olamasamda...





Fatma Gül KA* (18 Aralık 2018)