Bir hazan günü düşledim gözlerini
Düşerken yaprakların yüreğime sapladı hançer
Neydi ki bu melâl gözlerinden hissettiğim gam, keder
Sularken gözyaşlarım sen kadim ağacı
Ne tebessümün kalmıştı köklerinde
Ne de ıtırın kalmıştı ruhunun derinliklerinde



Ser-i mû bir delikten girdim köklerine
Karanlık bir dehliz içinde ben korkmuş
Alem-i rü’ya içinde ise kaybolmuş
Sükûte ermiş gözlerimin önünde
Bir gölge daldı zifiri karanlığın içine
Bir ziyâ ümidiyle gönlümde
Seni ayın karanlık yüzünde görüyordum
Oracıkta sessiz , sedasız küllenmemiş bir yangınla yanıyordum ateş-i aşk eşliğinde...


Fatma Gül KA(23 Aralık 2018)




Melâl : Can sıkıntısı, üzüntü, hüzün.
Gam : Kaygı, tasa, üzüntü.
Itır : Güzel koku
Ser-i mû : Kıl ucu kadar ince.
Âlem-i rü’ya : Rüya âlemi
Ziyâ : Aydınlık , ışık
Ateş-i aşk : Aşk ateşi