Tırnaklarla kazınır duvarlara
Gelmeyecek şafakların çizgileri.
Ey sevdalısı tutsak sevgili
Doğmayacak günlerin ardında bıkmadınmı beklemeyi
Sönmek bilmezmi yüreğindeki ateş halâ
Sevdamın yakamozları vuruyormu halâ gözyaşlarına
Masum bir bekleyişten başka bir şey değilki bizimkisi
Uğramaz ki güneş bizim buralara
Şafaklarımızı çizdiğimiz duvarlarımıza...

Korkmaz mısın sırtına vurulacak damgalardan.
Adının önüne dul katılmaktan.
Ne beklersin sevgili beni hala
Dinmez yüreğinde ki hasret karşımda oldukça.
Ne var sanki gitsen yeni baharlara
Uğramaz ki güneş bizim buralara
Şafaklarımızı çizdiğimiz duvarlarımıza


Değer mi yüreğini tutsak etmeye bana
İstemez misin sende anneliğe koşmaya.
Ne verebilir ki bu canlı cenaze sana
Boş fotoğraf çerçevelerinden başka.
Boşuna bekleme beni oralarda
Uğramaz ki güneş bizim buralara
Şafaklarımızı çizdiğimiz duvarlara...