22
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1811
Okunma
Uyumayın..!
Uyumanın faydası yok
Yok hançeriniz saplı durdukça
Şu bahtsız alın yazımız kabzasında parlaması
Ve parladıkça yarası küf
Derinleştikçe mavi balıklar ölüsü
O zalim közde
Yabanda büyüttüğünüz zulüm
Ve hala çekilen boşa kürek
Yerinde say komutu
Elleriniz kan cebimde
Uyuma...!
Uyumanın faydası yok
Taşlayıp bir avuç okyanusu
Dalga,dalga
Kıta ,kıta
Uyarmalıyız deniz kızını
Uyarmalıyız ki çıksın silkenerek aydınlıklara
Uyumanın faydası yok
Her salınışın bir başka rüzgarı olmalı
Sokaklar kavga
Sokaklar tafra
Soğuk ve kan
Bir çocuk çığlığında ana uyanıyorsa durma
uyan !
Kirpikler ıslanıp bebeler toprak oluyorsa
Tüy bitmemiş doğmadan borçlandırılıyorsa
uyuma..!
Kuş sütü eksık olsun soframız
Helalinden soğan olsun ekmek olsun
Tarlada öküzümüzden önce gelsin canlarımız
Gök yüzü parçalanır sonra
Ve üzerimize yıldızlar ölüsü günah
Bir o kadar küfür küflenir dudak,dudak
Uyuma
Taşlayıp bir avuç okyanusu
Uyaralım .!
Bulaşsa da o zalimin kanlı yumağı
Küfe,küfe kara sömürü
Sınıf,sınıf ayrım böbürü
Baş kaldırıyorum ay ışığı
Yıldız topla
Çektiğim ahı kurşun hızıyla
Şafakta ölü uykusunda bulunma
Aç
Açıklar var UYUMA
Toprak,toprak gonca gül ölüsü
Kan kokusu geliyor hala burnuma
Kan kokusu
Bir babanın kucağında vurulmuş bebek kokusu
O korku ki gözlerinde siyah kartpostallarda
Kurşun yağıyor
Ve defter ölüyor kalem,kalem sabahlara
Her yanımı sarıyor ahtapot kollarıyla zulüm
Ve ayrılıklar ölüm
Bir gecede zengin oluyor bağzıları gülüm
Yine camlardan gülüyor beyazın kara yüzü
Dişleri bilenmiş
Aç kurtlar gibi
Allı pullu yalanlarla süslemiş seslenişi
Barış çubuğumu ne şunun elindeki
Yalan
yalan
can uyan
bak geçiyor zaman uyan
Ve öyle durma
Ne boyun eğilenler vardı
Ne dalkavuklar
Binlerce vazgeçilmezler şimdi toprakta uyuyorlar
Unu eleyip
Eleği astık sanıyorlardı
Ne unları kaldı ne de unraları sorma
O cellat ellerinde kendi kanları damla,damla
Mavi boğulmadı
Deniz boğulmadı
Ölü güneşlerce yumruk,yumruk çoğalan alın terim
Yırtılan yüreğim
Dona çekmiş umutlarım benim
Yine sizinle sırt,sırtayım eminim
Bir adım ötesi yaşam
Bir adım ötesi ölüm
Ölümden korkma gülüm
Yaşamdan kopma
Ne sular akıp gidiyor dağların taşların toprakların altından
Öyle pak vuruyor ki istediği zaman göz pınarlarımdan
Öyle vadiler besleniyor ki
Dönüpte bak bir tarihin o muhteşem kitabına
Uyuma
Günün bir yerinde dilin de yine bir bakla ıslanır
Kapını çalar birileri
Bir kilo makarna
Bir kilo nohut
Kim bilir belki de bir çeyrek ikram olunur
Namustur der Anadolu toprağı inanma
namus senin vereceğin oyda
satma
satılma
Samsundan bir güneş doğur bir daha
O yoksul evin penceresinden içeriye
Uyuma
Uyan ,uyan
Bir türlü dinmiyor zulüm
Taşlayıp bir avuç okyanusu
Dalga,dalga
Kıta ,kıta
Uyaralım deniz kızını
Uyaralım ki çıksın silkenerek aydınlığa
Uyuma ..!
kamil söylemez
Cevap Yaz