Çiçekler hiç susmadı bu sabah
Sararmış yapraklara otopsi yaparken bahar
Bazı menekşeler ağlıyordu
Aryanın notaları yüzüme çarpıp ayna da kaybolurken

En fazla birkaç ay sonra
Yüzümün yarısı unutulur
Yarası hep kalacak
Eskimişliğin
Eskitilmiş bir kardelen
Boynunu bükerken
Kışı anlatıyor sahnede
Bir cenaze törenin de
Yakın diyordu
Çok yakın bazı gidişler ardı sıra

İçimde yağan yağmura sesleniyorum
Kulak kesiliyor her bir damla
Yağmurun kulakları kesilmiş
Duyamıyor
Yağdıkça ağlıyor
Yağdıkça anlıyor
Yaram.

Çiçekler hiç susmadı bu sabah
Gereksiz bir şiirin dizeleri
Onlara göre değilmiş
Git buradan diyorlar
Tanrısı olmayan bir şiirmiş bu
Oysa insan geçmişinden gidemez ki.

Aryanın notaları
Gözlerimi yakıyor
Şiddetli bir dolu yağıyor
Artık
Bahar
Tarumar


Burnum içiyor çiçekleri
İçime doluyor tüm bahar
Eskimiş bu!
Mevsim yine sonbahar

Bir kalbin yolunu arıyormuşsunuz
Bir sigara içimlik mesafede
Göremeyeceğiniz kadar uzak
El etsen
Elin havada kalacak
Çiçeklere sorunuz
Çok konuşuyorlar bu sabah

Bir ıhlamur ağacının altında beklenmez
Tatlı bir sarhoşluk veriyor kokusu
Çiçekler susmak üzere...

Yol almak için
Koş!


Deniz...