Kalem,
Ağzından alevler çıkarıyor
Ejderhanın uyandığı lanet bir gece
Bütün ağlanacakları o kuyunun dibine gönderdim
Öfke uyanıyor
Nefret kan istiyor
Sokakların kendi çöpleri var
Tık içine tık
Kusma
Yut
Yine
Yut
Uzak bir yoldan gelen düşüncelerin
Terli ve pis kokan tenine temas edemeden
Ağır bir ağız kokusu gibi dökülüveriyor kelimeler
Dudaklarımdan
Bu nefreti icat edenlerde kim?
Tanrı bu değil
Tanrı burada değil
Yarattıklarından intikam almaz
Neden alsın?
Tozlu bir gökyüzünden inen seslerin
Kulağını kirletmesine fırsat veremeden
O sağır tanrıya lanet okumanın anlamı ne?

Bir yumurtanın kabuğunu her zamanki gibi soyarsın
Önce hep aynı ayağına giyersin ayakkabını
Dualar gibi ezberden yaşanır her şey.
Dokunmanın varacağı hedef
Muhtemel bir sevişmedir
Gün-aşk olunca.

Önce beyazları yıkarım ben
Sonra açık renkileri sererim yüreğimin ön cebine
Açık renk leke gösterir derler ya
En çok siyaha yakışır aslında
Kan
Kırmızı
bir rujun sürülmesi
Herhangi bir günde olmaz
Bileğimi kestiğim bir gün
Çok yakışmıştı mesela

Kim yarattıysa bu içimdeki nefreti
En çok ondan nefret ediyorum

Ben diş fırçasını asla ortadan sıkmam
Makyajımı temizlemeden yatağa girmem
İçimin çöplerini çıkarmadan uyuyamam
Bazen sabahlara dek salya sümük
Sonra
Bir bakıyorum
Öyle çok boşalmışım ki
Seslensem
Kendi sesimi duyacağım
Kendimde

Gidecek bir yer ararken
Alışkanlıkla
Hep aynı intiharın yolunu tutuyorum
Bazı sanrılar
Gözlerimde mor menekşelerin
Oturduğunu söylediler
Onları sulamak için
Yani tek bu sebeple
Bir kez daha ağladım o gün

Sigarayı yakarken
İlla çakmağı iki kez çakıyormuşum
Karşı balkondaki bir saksı söyledi
İşsiz yine bu aralar.
Kendi devrimi kadar bir balkondan konuşurken
Balkon Küba’ya dönüşüyor
Hiç çalışmamış elleri ile
Emek deriyor kendi saksısından
Bu komik.

Gidenlerin siyaha boyandığı için görünmediğini
Bazı karanlıklardan öğrendim
Küfür ederken
Çok çirkin görünüyor muşum
Boş ver…!
Benim ellerim güzel
Yazabiliyorlar.

Dizlerimi karnıma çekip bakıyorum duvarlara
İçine sakladıklarımı sayıyorum
Bir çivi deliğinden süzülen yılanın
Gelip sol bileğimden ısırmasını bekliyorum
Geçen sefer onu ben tıkmıştım oraya
Hücre hapsi
Hücrelerimin bazılarını özgür bırakmaya karar verdim bu gece
Amino asitlerin artık fazla mesai yapmasına gerek yok
Sigara ve alkol den ona ne
Kırmızı ve beyaz olanları ayıramıyorum
Bu renklerle onları siyah beyaz bir filmde oynatamayız
Tarkovksi ‘den bir sahne olmasam da
Sarı otlar boyunca koşan bir çocuğu
Dikenli tellerden geçirecek kadar
Hayal gücüne sahibim.

Sarı otlar
Ekmek olmadan evvel
Kendi rüzgarımda savruluyordu
Ekmek kokusu köy evindeki taş fırından
Yükselmeden önce
Gözlerimdeki mor menekşelerin
Susadığını fark ettim.
Önce onları doyurduktan sonra
Çivi deliğindeki yılanı serbest bırakacağım

Tüm başakları derip
Öğüttüm ben
Kırmızı undan ekmeklerim oldu
Bölüşüp aranızda yediğiniz
Hiç küsmedim ki
Siz olmasanız
Bir başkası acıkacaktı nasıl olsa.


Deniz...