2
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
1155
Okunma
.
mavi bir çocuktum
denizden düştüm
üstüm başım tuz
uzaklığı ölçemiyor ellerim
dedilerdi ah evlat
kan kırmızı gömleğin
dedim ölüm dokunduydu
kesik parmaklarıyla
ah annem saadetim!
dağ’dı indi ayaklarıma
kardeşi kemiğinden ayırdı
mavi bir çocuktum
gözyaşından düştüm
üstüm başım tuz
kimi yağmur oldu
kimi kurşun
indi aynı gökten
bir kuş sessizliğiymiş hayat dedikleri
gidince bildim
.