1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
805
Okunma
masanın atında sıkılmış ayaklar konuşur
duvarı çizgiyi aşıp kaldırımların özgürlüğüne
sonra yoldan geçenler bir göğe bakar
yıldızlar henüz yeni belirmiştir
rıhtımda kasabaya dalgalar vurur
uzadıkça daha uzağa gideceğimizi biliyorum
fakat asıl kaygılandıran
geri döndüğümde unutmaları beni
seni hatırlamamak için bıraktığım duyguyu bulmak
kimi görünür oluyordu silinip uykumuzda
feraset hamaset nutuk
kör kütük bir sarhoş yalnızlığı
uçurumlardan söz sarkıtan ırmakların
geriye dönüp buz olmak istemelerini
haykıran bir soğuk gibi kulağımda tekrarlayan
o eski yankının kardeşiyim ben
ah bozuntusu sıkılgan gece
inerek sırlarını dök koynuma
üzülür de sürçülisan edersem
ne olur affet beni.