Sırtı soğuk duvarlarda asmaların dansı
ikindi sofrasına aşkı bahseden..




Kestane saçlarımda mevsim sevişli sabahlar
Ve mavi göğün çınar gölgeli sesinde su
Yeşil yağmurlu kente yankımı düşleyen
Soluğun ki aklımın gülüşünde çocuk ezgisiyle
Yalnızlığımı yürüyen..
Bahardır dokunduğum toprak
Şu şiir /özlem
Durmadan kuşları giyen sus’a..





Ne hoş
Güneş gemili odalarda
Ölüme ve aşka yakın olmak
Yüzyüze giz’in kanamasında terli kelimeler
içe kapalı balkonlarda uçurum sevinç
Anladınız mı sessizliğin içinden geçen dörtnalı/
Bölünmeyen uykuyu/
Bütün söylediklerimi
Sevda demi gecenin eşiğinde
Denize karşı.





Yanyana resimlerin hüzün sıçratan kavlinden diriliyorum yüzüme
Ölüm diyorum masalın neresinden binmeli çoğalan aydınlığa
Yâr rengi gözlerimin kokusunda
Işık delisi kuyu
Kim yansır beni senden başka
Aynamın duvarına..



Sevgili
Her yeni sözcükte birşeyler öğreniyorum
Unutur gibi sandıkları
Kimse bilemez sen kadar
Parıldayan yolları..