25
Yorum
58
Beğeni
5,0
Puan
2017
Okunma
Ruhsuz duvarlarda kara çizgiler,
Sanki benziyorlar alın yazıma.
Komşu hücrelerden gelen ezgiler,
Eşlik eder gibi gönül sızıma.
Susuz ağaç gibi ben de kururum,
Yerlerde sürünür şimdi gururum,
Kaderim diyerek çeker dururum,
Kimse katlanır mı benim nazıma.
Korkular gezinir taş duvarlarda,
Hiç haberim olmaz yağan karlarda,
Rüyamda koşarım dağda, kırlarda,
Kimse yetişemez benim hızıma.
Hücrenin kapısı paslı demirden,
Küçücük pencere görünmez kirden,
Geçen gün cezadan, hem de ömürden,
Mızrap dokunmuyor gönül sazıma.
Avluya çıkınca basarsın kuma,
Kısa hasbi haller derman mahkuma,
Görüş günü vardır, haftaya Cuma,
Uzaktan bakarım artık kızıma.
Sabri Koca
NOT: Şiirimi, “günün şiiri” olmaya layık görenlere ve hatta görmeyenlere, kısacası bütün şairlere ve şiir severlere teşekkür ederim.
5.0
98% (40)
4.0
2% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz