zaman diyorum chinaski
elim gömleğinin düğmelerinde
birazdan göğüs uçlarını karartacağım
suya olta bırakmak gibi
sırma bir güneş parlayacak
ve
kemerini çözen h a y a l i m
beni bir bahçede durduruyor

şu kapıyı geç
şu kapıyı geç
şu kapıyı geçsene

verona’lı tabloya beşparmağını basıp yüzünü döndü;
senin o suskun dilin kılcal damarlarımın katili
bir paket sigara
parfüm şişesi
komedin üzeri sütyen gölgeleri
dilinde on parmak bal
parmağını kes kütüğe as
tişörtunu çıkar
hepsini çıkar
her defasında

şu bahçeyi geç
şu bahçeyi geç
şu bahçeyi geçsene

kar yağmış sakalında mantomu çıkarmadım
bizi sollayan bütün taşıtlar
gitmeleri taşır
bir kıvrım pazarlığı
yılanlı yol
kendi güllerinin kıyısı
iki yarısı değil
diken
hiç boyunları ısıran
bir öpüşün rüyası gibi
bütün savaşların felsefesi vardı
şeftali ağaçlarına büyür
çürütürler
senin göğüs uçlarını çürütmeliydim
malia suyu
uzuvlarımı ısıtan sappho’nun orospusu
çoğu zaman belime dolanan dilin
önden fermuarlı
bazı gecede kararırlar
kardan beyaz- beyazdan siyaha

o lekeli havayı çek
o lekeli havayı çek
o lekeli havayı çeksene

atina’nın orta yerinde masaya konulan çiçek
bacaklarım vardı
bir tramvayın altında
gümüş bir matara
mezbahalık hayvan leşi
mememi bıraktım
boyun sinirlerimi
yavaşça gel
irkilmiştin

ben şimdi beyaz bir bulut çekiyorum
spiral paraliz söz
bir iğne ucunda
siz
traşsızdınız atınızın eyeri yoktu
benim kasıklarım su kaynatıyordu

şu ızatonik şişeyi aç
şu ızatonik şişeyi aç
şu ızatonik şişeyi açsana

bir oyuncak
koltuk altına çeker takımyıldızlarını
siyah dalları vardı
turuncu el
çayına düşen bir güneşi vardı
chinaski
zaman paydos
küf bağlamış asma dallarını
fideyi kes
trenin gitmesine az kaldı
bir blues yüksekliğinde
ağzına kadar saracak bizi
şarap bağları
gözyaşı şişesinde

şu makası getir
şu makası getir
şu makası getirsene

birleşmiyorduk
orospum
chinaski’nin sürtüğünü öpüyordun
şeytan girmişken ruhumuza
su işler
demir döver
olgunlaşmayan her meyve düşer. d ü ş m e l i d ir.
panjurları tozla yıkadım
uykuya dalmışken

şu kuğunun boynunu kes
şu kuğunun boynunu kes
şu kuğunun boynunu kessene

kanamalar vardır
bulanıkça donuk bir beyazlık
bir dişi kurt ulur
derisi koyu
ölümcül kış vardır
hayalini kurduğu bir yabancının konuğudur;


gitmelisin. g i t m e l i s i n.
hiç ev yok
her şey dengede durur
canım benim
sappho’nun pek güzel orospusu
tanrı da bilmiyor

şu ışığı söndür
şu ışığı söndür
şu ışığı söndürsene.