Kırkından sonra başlar hayat kadının ,
Cesede döndürülmeyi göze alarak pervasızca kullanılıp bir çöp misali fırlatırken hayat ,
Gömüp tüm kadavra zamanın celladını ruhunun toprağına .
Volta atışlarında terki diyar eyler umarsızları,
Umurunda olmaz giderken ne yürek , ne de Servet ,
Onurunu alıp atlar bir atın terkisine tenini kemiren şeytanı bakışlardan soyutlayıp vurur uçsuz bucaksız Umman’a !
Geçmişin seyrü Sefa’sını , ruhundaki ceset kokularını , gömüp yürek toprağına bakmadan ardına çekip gider , yanına alıp yalnızlığını , umudunu !
Çaresizliğin , çaresini
Avaz avaz doğururken zaman denen canavarın ağzındaki dişlerin arasından sıyırıp tenini buharlaşıp kaybolur kalabalık düşlerinde !
Ömür çizgisini silip bir anda , alıp kalemi kağıdı yazar yazabildiğince , özgürlüğün şarkısını !
Kadın kırkından sonra kırılır orta yerinden hayatın
Can kırıkları emzirir bu saatten sonra , iflah olmaz bir huzur arar durur !
Özünü keşfe çıkar, onca kırığa, yara bandı umudu eşiğindeki kapıdan geçerken!
Zil zurna şiirleri içerken, ruhundaki aşka sarılıp!
Kaybolur gider geçmişten, geleceğe doğan güvercin yavrusu senfonisi eşliğinde , çağlar durur içinde büyüttüğü aşk şiiri dile gelir ! Okunası ... DDD
Derya Dender’ şiiridir
24/10/2018...11:54