İnsan !

Çaresizliğin çaresi, yine çaresizliğin içinden çıkan çarede gizli !
Beynimizdeki dehlizlerde kurduğumuz çıkmazların, sokak lambasındaki mum ışığının ürkek titreşiminde !
Ruhumun boynunda urganlar, darağacındaki idamlar, kaç ceset barındırıyor bilemez kimse !
Kokuşmuş çöpleri yüreğimin, kaç şiirin katline sebep olur bilen var mı ?
Şeytani ruhların ayaz çığlıkları, kaç tırnak izi bıraktı, zamanın pervasız soluğunda !
Kainatın; kanatları koruyamazken, içimdeki çocuğun haykırışları, arşı inletirken... sağır yüreklerin, duyarsız soluğunun, soluksuz bıraktığı şehirde !
Kaç cümleye bomba atıldı ,
Kaç kelime umarsızca katledildi bu bedende !
Rastlantıların, rast gelişlerinin doruğunda, kaç kar tanesi düştü toprağıma !
Gözümün göğünden, kaç yağmur bulutu, döndü kızıl mavi düşlerdeki sağanağıma !
Kesişen kaldırım taşlarının, kıyılarıma vuran kara köpüklerini, kaç kez süpürdü gönlümün elimdeki süpürge !
Sömürülen insanlık, semiz bir bencillikle, kaç sınav verdi... dünyanın sancılı avazlarının ağıdının ardından ...
kaç öksüz öykü, peşkeş çekildi başka bir öyküye !
Kaç yetimin, ırzına geçti dünya dünya olalı !
Çığlık çığlığa kalabalık çınlaması yokluğun, zehrinden kaç akrep yelkovanı taciz etti !
Ve...
Kaç veledi zina zaman doğdu !
İsteksiz yatağına giren, yılan bedenler
Kaç kişiyle sevişti , kaç isteksiz velet getirdi bu simsiyah vampir dünyaya !
Kimse bana maval okumasın bundan böyle , noktayken geldiğim bu beyaz dünya , büyüdükçe karalarını sürdü hep ruhuma !
Bencillikler , öfkeler, hırslar, ihtiraslar,
Bacak arası sevişmeyi aşk sayanlar...
Lar, lar, lar ...
Say, say bitmezler !
Farkındalığın; farkına varamayan farksızlar...
Bir olmayı başaramayan egolarının esiri olmuş ölümsüzlük iksirini bulduğunu sanan cahiller !
Hayat fani , ölüm Bâki !
Ardından bir dua ile anılmayı istersen şayet, yol çok basit gayet !
“İnsan ol ! “
Yaradılışının bir amacı var unutma !
Ve
Sadece insan olmayı dene !
Yeter !
SAYGILAR ...DDD
DERYA DENDER
8/11/2018.....16:14