1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
600
Okunma
Dudağıma ilişik gülüşleri uğurlarım, ömrün son istasyonundan.
Yorgunluğun kanat çırpışı, yüreğinde minik kelebeğin,
Yanık kokulu hasretin, bitkinliği çökmüş gönlün sürgününe ..
Özlemin nefesini çekip ciğerlerime,
bir kar tanesine saklarım anne sıcaklığını !
Bir ikindi vakti, kapatıp penceremi sağır kalabalığa.
Yokluğun tenha sokağını adımlarım,
dudağımdaki sessiz ıslıkla ..
Kirpiğime ilişen arsız damlayı,
söküp atayım desem de sökemem ki!
Perçinlenmiş bir kere..
Her yüreğime baktığımda,
amansız sızısı saplanır böğrüme.
Nereye gizlesem,
peşimi bırakmayan çocuk çığlığım!
Hangi yaşta geçer ki anne yokluğu?
Süre gelen, fakat geçmeyen daimi öznesin,
kalan ömürün çeyreğinde! DDD
Derya Render 3/3/2023 İstanbul
5.0
100% (7)
Cevap Yaz