AT-MIŞ_LAR!


Hayatın sonbaharı mı başladı ömürde?
Eylül ile başlayan yaprak dökümü hüzünlerim,
yürekte sararan cümleleri döküyor kalem..
Renkleri soluyor bir bir, yanlış bir deterjan kullanmışcasına..
Gökyüzünde grileşen bir mavi, uzaklaşan kuşların ayak sesleri
Hırçın esen bir meltemin çığlıkları yükseliyor semada..
dağınık bir hazan, dağıtılmış yazgıya şahitlik eder sanki.
Dünlerde kalmış baharın, müsvettesi gibi sevdalar..

Temize çektiğim keşkeler, oysalar,
değişmiyor ki yüreğe kazınmış sildikçe izi kalan anıların..
Hey gidi günlerinden, küllenmiş hasretle,
kor ateş özlemlerin arafta dokularından,
kemikleri sızlatan öznesi buruk sevdalardan…
Kurulmuş ömre, zembereği kırık tik takları eksik saatin
gözünden akan alınteri..

Kurumuş bir çöl gibi şimdilerde göz pınarlarım,
olur olmaza döktüklerinin kefaret saydığı günden beri..
Karalanan sayfalar diz boyu olmuşken,
Feryat etmeyi unutmuş dilimde bir suskunluk..
Heceleri, kaleme devrettiğimin de resmidir artık..
Bir dünya hiçlik, bir dağ boyu hayatın yıkıntısı..

Ardımızda bıraktığımız küllerin, anka dönüşünde gelen yıllar.
Yaklaştıkça adım adım bir avuç dolusu toprağa,
Korlaşan mevsim, razı oluşumun senedini imzamış gibiyim..
Yaşın altmışlarının omuzlarına yaslandıkça da
daha bir deli eser oldu rüzgarlar, eyvallahı yok artık
bu saatten sonra kanatları onarıp, uçmanın tam vakti..

Nehir gibi akmalı artık,
setleri devirip çağlamaya geç bile kalmışlığımın eşliğinde.. DDD
Derya Dender … 12 Eylül 2022… 15:52… İstanbul