6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1023
Okunma
feryat feryat yıkılan kapı ardı siluetleri
gün boyu avlu foltası muhatabı ayakları
beklenen o günleri çentikleyen elleri
uykusuz gecelerin nöbetçisi, o gözleri
sevdiğine söylenmemiş bir yığın sözleri
nemli duvarlara savaş açan sırtları
yılların yorgunluğuyla çöken avurtları
kim biliyor?
boncuk boncuk umutların eridiği
içten dışa bedenlerin çürüdüğü
zindanlara infazını yazdıranları
kim biliyor?
Rabbim düşürmesin kimseleri
nefse uydurmasın hevesleri
Kin,öfke olmasın hakim
kimseler olmasın anlık zaaflara mahkum...
bir an’a bağlanan silinesi zamanları
kaderin ördüğü kötü baca dumanları
tütmesin kimselerin bağrında...
lakin,mahkumiyetin aslı
hüzünün derin faslı bu değil...
yeter ki ; beyinler mahkum olmasın...
Selim ADIM
Cevap Yaz