İkimizi de vurdu sonbaharın ayazı,
Öylece solup gittik, ağacın dallarında.
Değişir mi bilemem, alna yazılan yazı?
Hepimiz bir yolcuyuz hayatın yollarında.


Dünümüzü yitirdik, yarından bihaberiz,
Elin elime değmez, rüyada beraberiz,
Yakınlık göstermezsen, böyle solup gideriz,
Görürsem yıkılırım birinin kollarında.


Daima anıp durdum, akşam sabah adını,
Mutlaka duyar biri şu gönül feryadını,
Sen olmadan alamam hiçbir şeyin tadını,
İnan ki hiç gözüm yok dünyanın mallarında.


Yıllardır yaşıyoruz yaralı yüreklerle,
Umudumuz kayboldu tutmayan dileklerle,
Sarmaya mecalim yok bu yorgun bileklerle,
Merhamet mi kalmadı, Allah’ın kullarında.


Kılıcımız düşerse savaşın ortasında,
Kanımız zehirlenir mızrakların pasında,
Ölüm şerbeti gelir, bakarsın gül tasında,
Parça, parça oluruz atların nallarında.



Sabri Koca