Anlatsam hasreti sana derinden
Akar gözyaşlarim sel olur gider
Yüreğim sökülür inan yerinden
Canım bildiklerim el olur gider

Yarin özlemiyle çektim çilemi
Feleğin yüzünden yedim sillemi
Sitemin bana mı yoksa elemi
Bu gönül nazından del olur gider

Bende ki bu aşkın yoktur bir eşi
Yüzüne değişmem ay’la güneşi
Yaksa da kavursa hasret ateşi
Sönmeden içimde kül olur gider

Her gece kapımda baykuş ötse de
Dostlarım ardını dönüp gitse de
Bahçamda kurumuş otlar bitse de
Yar senin elinden gül olur gider

Çileyi özleyen çekermiş meğer
Hayalinde olsa herşeye değer
Seven sevdiğini söylerse eğer
Gönülden gönüle yol olur gider

Çok güldüler sefil halime benim
Agular karışır balıma benim
Hep hasretlik çıkar falıma benim
Geçmiyor günlerim yıl olur gider

Selamı sabahı nasıl keseyim
Yanımda değilsin kime küseyim
Gücüm yok ki daha hızlı eseyim
Karışıp rüzgara yel olur gider

Kapılır benliğim suya havaya
Uçan kuşlar artık dönmez yuvaya
Hasretimi koysam boş bir kovaya
Dolup dolup taşar zül olur gider

Her gün kaşırım ben bu yarayı
Birfani neylesin köşkü sarayı
Çok sevdiğin ile açsan arayı
Meyvesiz yapraksız dal olur gider

Birfâni
İlhan Aydın