Yürek kıpır kıpır olur
Gözler çakmak çakmak açılır
Aşk yüreği kavurur
Kalp yangın yeri olur
Kıvıcımlar saçılır etrafa
Yakar her yeri bir anda
Yansa da yaksa da gönül
Hiçbir şey olmaz umrunda
Acısın canı
Izdırap perçemi çekilsin kalbe
Görmesin kimseler
Yar bilsin yeter
Başkalarının ne ehemmiyeti var
Yar hissetsin yeter
Yar yansın yeter
Bir yol var uçtan uca
Yare varır o yol
Yangınlar da olsa o yolda
Yanmaksa yanmak olsun
Bitmekse bitmek olsun
Yeter ki aşk olsun
Yeter ki sevda olsun
Sevda ki gönülde açan cennet çiçegi
O tadına doyum olmayan bir yudumu
Pervane eder yüreği
Oda çevirir her azayı
Köle eder yar yoluna
Bitirir tüketir herşeyi
Yar isterse öldürsün
İsterse yokluğun uçurumlarından yuvarlasın
Ne farkeder ki
Yüreğe dokunmaz ki....
Kim geçmemiş bu yoldan
Kimin yönü sapmamış ki bu yöne..
Ziyan olmamalı sevgiler
Ebediyetle bütünleşmeli
Gerçek aşka merdiven olmalı
Bitmemeli çünkü
O bitmeyen alemin bestesi
Kainatin nüvesi mayası cekirdeği..
Eger ki aşkın tadı
Sonsuzluğa açılırsa
Gerçeğe inkılab ederse
Dokunmaz o zaman ask acısı
Yakmaz işte o zaman aşk ızdırabı
Aşk insanı olmak
Ne muhteşem ne güzel..
Ve inkılapların en güzelini
Sonsuzlukla özdeşleşen hali
Yaşamak gerek bu tadı ilahi minvalde
İşte o zaman sonsuzluğun güftesiyle kanatlanır gönül
Semanın yıldızlarında yolculuğa başlar
Alemler seyreder
Ulaşır maksadına
Ve.
Ve işte o zaman erer gönül yaratılış sırrına..